- مبدع تبریزی (مُ دِ عِ تَ)
مدتی در اصفهان زرکشی و نخ کوبی میکرد چندین سال قبل از این به هند رفته خبری از او نیامد. شعرش این است:
کرده ام غرقه به خون چشم گهرافشان را
رشتۀ گوهر دل ساخته ام مژگان را.
#
میطپد دل دربرم دلبر نمیدانم چه شد
انتظارم کشت آن کافر نمیدانم چه شد
دوش سر زد ناله ای همت بلندی از دلم
نه فلک را سوخت بالاتر نمیدانم چه شد.
#
دم آبی است نصیب از دم تیغت لیکن
داغ کم ظرفی قسمت جگرم می سوزد.
(تذکرۀ نصرآبادی ص 392)
کرده ام غرقه به خون چشم گهرافشان را
رشتۀ گوهر دل ساخته ام مژگان را.
#
میطپد دل دربرم دلبر نمیدانم چه شد
انتظارم کشت آن کافر نمیدانم چه شد
دوش سر زد ناله ای همت بلندی از دلم
نه فلک را سوخت بالاتر نمیدانم چه شد.
#
دم آبی است نصیب از دم تیغت لیکن
داغ کم ظرفی قسمت جگرم می سوزد.
(تذکرۀ نصرآبادی ص 392)